multiculti, c'est vrai

die darmen van mij houden het nog geen week uit zonder broccoli en stamppot. iemand tips over hoe ik mijn ingewanden koest kan houden in hete, droge landen? enfin, inmiddels gaat het al weer hoor, maar in fes was het huilen met de pet op. dat kwam ook een beetje omdat ik nieuwe allstars had gekocht voor 10 euro, maar ze vervolgens was vergeten bij het restaurant waar ik ging eten. de volgende ochtend, toen ik mijn bus moest halen naar casablance, was het nog niet open: ach en wee!

but after hardship comes, well, smoothship. in casablanca aangekomen kende ik natuurlijk de weg, want daar was ik al eens drie uur ofzo geweest. het is altijd zo fijn ergens rond te lopen als je een beetje de weg kent: het scheelt echt enorm in de mate waarin je - al dan niet oprecht - aangeschoten wordt door mannen die je wel even willen begeleiden. over mannen in marokko schrijf ik binnenkort een stukje overigens.

vandaag ging ik, zo vlak voordat mijn vliegtuig vertrekt naar amsterdam, nog langs bij een project dat gesteund is door de gemeente amsterdam. een oud abattoir lag à la westergasfabriek in amsterdam totaal te verpieteren, toen een meneer hiero bedacht dat het wel mooi zou zijn als er een culturele plek van gemaakt zou worden. daarvoor werd de hulp in geroepen van adam en de mensen van de westergasfabriek die een soortgelijke transformatie heeft doorgemaakt.

ik zeg u: het is gelukt om er een enorm inspirerende omgeving van te maken. hoewel er nog veel gedaan moet worden, zijn delen van het complex omgevormd tot expositiehallen en in andere delen kunnen concerten worden gegeven. hier en daar hebben graffiti-artiesten de muren vermooid. tijdens mijn bezoek was net een lokale breakdancegroep aan het oefenen, waarvan één jongen me graag rondleidde. mooi initiatief; ik ben blij dat ik nog even een taxichauffeur veel te veel heb betaald om er heen te rijden.