fiets en thee, geen telefoon

een ieder die ooit nog mijn keniaanse waterschoenen van 2 euro belachelijk maakt, krijgt diezelfde schoenen tegen zijn hoofd. man, wat zijn die dingen fijn. zeker als je met je fiets muurvast komt te zitten in de modder van een palmbomenplantage. het ging zo:

ik zat in een internetcafe het vorige berichtje te typen toen ik een beetje aan de praat raakte met de eigenaar. ik vertelde mijn plan om te gaan fietsen en brahim had nog een fiets staan. zo reed ik op een geleende fiets naar de todra gorges. daarvoor moest ik echter eerst een berg op, maar ervaren bergmountainbiker die ik ben draai ik daar mijn hand niet voor om (een stukje lopen en sleuren aan je fiets hoort gewoon bij de uitdaging). todra gorge = mooi, maar door de overload aan bussen zag ik bijna de gorge niet. de dag daarvoor, toen we met een gehuurd autootje de andere gorge hadden bezocht, was indrukwekkender.

echter, toen moest het leukste deel nog komen. omdat ik het niet zo zag zitten om weer diezelfde berg op en af te fietsen / duwen, ging ik onderlangs via de palmbomenplantage. daarvoor moest ik eerst een rivier over, waarbij ik geholpen werd door een alleraardigste berber die zelf een natte broek kreeg, maar mijn fiets droog aan de overkant bracht. daarna ging ik langs beekjes, over riviertjes, door modderstromen en via slingerpaadjes terug, maar niet zonder acht keer vast te zijn komen zitten in de modder (alhier waren de schoenen dus van groot gemakt), en minstens dertien keer te zijn verdwaald. ze hebben niet echt witte paddestoelen in de plantage die de weg wijzen, maar gelukkig waren er genoeg vrouwen die de was deden en jongetjes die dammetjes bouwden om me te helpen.

anyways, 's avonds pakte ik de bus om naar meknes en chefchaouen af te reizen. dat laatste dorpje ligt in de rif, waar veel nederlandse marokkanen vandaan komen. nu ben ik in fes, waar ik de amerikaan met wie ik in niger heb gereisd en die hier studeert kom bezoeken. fes is net als marrakesh erg toeristisch, zo zag ik net een groepje duitsers lopen met allemaal dezelfde kleur sjaal om. omg. daarnaast ben ik ook mijn telefoon verloren / is gestolen. tikkeltje onhandig, en ik ben er een beetje chagrijnig over omdat dat de eerste keer is dat ik iets kwijtraak op reis. nu ja. dan maar weer een kopje thee.