ik schrijf samen met a een stuk voor de folia (amsterdams studentenblad) over hoe moeilijk het is voor vrouwen aan nederland universiteiten - of in elk geval aan de universiteit van amsterdam. we hebben vooral iets aan te merken op het kritiekloze curriculum van de rechtenfaculteit: zo wordt er nooit een woord gerept over de ongelijke (rechts)status van vrouwen in de samenleving, laat staan dat er aandacht wordt besteed aan de positie van migranten en de blt-gemeenschap. vrouwen zijn ook enorm slecht vertegenwoordigd op hoge posities in de universiteiten: zowel het hoogleraarschap als posities in het college van bestuur gaan in 9 van de 10 gevallen aan de neus van een vrouwelijke kandidaat (als die er is, natuurlijk) voorbij.
in de vs is alles anders. hier zijn de wolkenkrabbers goud en is een vrouw president. oh nee. er zit zelfs maar 1 vrouw in de supreme court, een columbia alumnus overigens (alle studenten ontvingen vorige week een email van de decaan dat mevrouw ruth helaas lijdt aan alvleesklierkanker). wat wel beter is geregeld is de vertegenwoordiging van vrouwen op columbia in hoogleraarposities. waar de nederlandse universiteiten met 10 procent vrouwelijke hoogleraren nog niet in de buurt komen van de europese ambitie voor 2010 (volgend jaar!) van 25 procent, zijn hier 1 op de 3 hoogleraren met tenure vrouw. hoe dat komt? tja. a en ik vermoeden dat de aandacht die hier besteed wordt aan feministische theorieen in het curriculum er iets mee te maken heeft: emancipatie is een hyperhip onderwerp, zelfs als je niet je okselhaar laat staan.
anyway, gerelateerd hieraan is het volgende (er komt een clou!). sinds judith sargentini is gekozen als groenlinks lijsttrekker voor het europees parlement (*doet vreugdesdansje*) is er een discussie losgebarsten binnen de partij wie er nu op twee dient te komen. het gaat dan om de vraag: wel of niet groen, wel of niet man. ik vind die discussie wel mooi. eindelijk voelen mannen zich onderdrukt! zou thea beckman dan gelijk krijgen? een beetje onderdrukking kan geen kwaad dunkt me. alleen een rigoreuze aanpak kan ervoor zorgen dat de achterstand van vrouwen binnen een decennium is ingelopen. jarenlang (en dan bedoel ik echt: jaaaaaaren lang he) hebben mannen voorrang gekregen, en nog steeds is het moeilijk voor een vrouw om hogerop te komen (zowel mannen als vrouwen denken bijvoorbeeld dat vrouwen eigenlijk niet geschikt zijn voor van alles).
sommige mensen zouden dan zeggen: maar vind je het dan niet erg dat je voor deze functie bent gekozen, alleen maar omdat je een vrouw bent? nee, zeg ik dan beschaafd en ingetogen. want reeds sinds adam en eva zijn het de oude jongens krentenbrood geweest die werden gekozen voor hoge posities, alleen maar omdat ze met elkaar in een mannendispuut interessant hadden lopen doen. niemand die een dergelijke vraag aan zo'n man heeft gesteld. dus. om er een eind aan te breien: zet lekker een vrouw op twee. via groenlinks nemen we dan langzaam de wereld over.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
15 opmerkingen:
had ze maar van die appel af moeten blijven...
...de rest is geschiedenis, zoals de creationisten zouden zeggen.
of zoals Hans Teeuwen zou zeggen: alle vrouwen zijn...
ok dat is wat flauw. zet even op je blog wanneer het artikel af is, dan kan het eens gelezen worden en puur op de inhoud bekritiseerd/bejubeld worden. dank. :)
positie vrouwen verbeteren? ja, vooral doen!
maar doe het dan slim:kies zorgvuldig waar je wil veranderen, zoals een curriculum, meer tijd voor vrouwen en vooral heeeel slim mannen bewerken! Dus ze vooral niet bedreigen met onderdrukking en zo. Doe het zo dat ze het eigenlijk niet in de gaten hebben.
Vrouwen kunnen dat goed! Misschien wel beter dan mannen.
Succes!
Als het goed is, krijg je binnenkort Lonneke Lodder achter je aan, haha. Hoe durf je te suggereren dat Judith Sargentini mede door mensen gekozen is omdat ze vrouw is. ;-)
at arnoud:
jullie discussie is niet langs me heen gegaan. maar als je mijn stuk heel correct leest, dan zie je dat ik ervoor pleit om de nummer twee van de lijst op die basis te kiezen...
maar laat der maar komen! ik lust ze rauw! (ik ben geen vegetarier, laat staan een rauwist, of hoe noem je die mensen.)
oh, en at vdp:
speciaal 'vrouwen'nummer (*slikt twee keer*) in maart.
en at theo, nu ik toch bezig ben:
niks dervan, ze - jullie! - zullen het weten ook! ha! (*en nu de was opvouwen*)
juistem. En het toilet plakt ook nog steeds...
Wat mij opvalt is dat het allemaal mannen zijn die reageren. Vrouwen kunnen heel goed leiding geven. Vrouwen worden nog steeds achter gesteld. Allemaal haantjes gedrag die reacties,WAAR ZIJN JULLIE BANG VOOR.
@ Evelien: heb ik gelezen en je weet toch dat ik van vrouwen hou die hun meningen onderbouwen. Goed gedaan dus. ;-)
@ Rob, waarom moet jij nu reageren? Ben je bang dat vrouwen niet voor zichzelf kunnen opkomen? ;-) Paternalist! :-D
groeten, Arnoud
zeg arnoud, je hebt het wel tegen mijn vader he!
voel me ineens heel erg verplicht -als vrouw- om te reageren.
En om heel eerlijk te zijn merk ik bij mezelf dat ik in het onderzoekswereldje vaak onbewust mannen serieuzer neem, en vrouwen toch al snel als een soort carriere bitches zie (om het even zwart wit te zeggen).
ondertussen neem ik mezelf natuurlijk wel erg serieus en streef ik naar een vaste onderzoeks positie.
en dan roep ik ook nog eens om het hardst dat ik de eerste vrouwelijk decaan van de FNWI ga worden :-)
lekker tegenstrijdig dus.
ben benieuwd naar je verhaal in de folia. en om je gerust te stellen; de vrouwelijke decaan van onze onderzoeksschool probeert ons (vrouwelijke aio's) ieder jaar weer te stimuleren om trotser te zijn op je eigen onderzoek, jezelf meer te "verkopen" en (om met jouw woorden te spreken) om meer "interessant te lopen doen" en te netwerken.
en tot slot een vraag: denk je niet dat een deel van de verklaring voor het lage aantal vrouwen op hoge posities zou kunnen liggen in het feit dat er gewoon minder vrouwen zijn die graag 50 uur in de week werken en alles over hebben voor hun carriere?
(sorry voor deze mega lange reactie, maar ik vind het een boeiend onderwerp...)
dat was ik
he joke!
ik heb hetzelfde hoor, wat betreft vrouwen op hoge posities (of vrouwen die dergelijke posities willen bereiken). ik ben me er erg van bewust, maar stom is het wel!
over die verklaring: nee, dat denk ik niet. ik geloof niet dat vrouwen dat 'gewoon minder graag willen'. waarom zouden ze dat minder graag willen? een deel van het antwoord ligt bij de samenleving, die vrouwen erop aankijkt als ze niet voor hun kinderen zorgen.
maar ook: waarom zou je 50 uur moeten werken om een carriere op te kunnen bouwen? waarom kan dat niet met 40 uur per week, of 32? ik geef toe dat er banen zijn waarbij dat niet kan (zoals minister-president), maar heel veel van dat soort standaarden zijn bedacht en geinstitutionaliseerd door mannen, omdat het kon (want de vrouw was thuis om de was te doen en voor de kinderen te zorgen)! maar een partner van een law firm kan ook best 40 uur per week werken, en heel goed zijn. toch? waarom die idiote 'werk tot je erbij neervalt dan is het pas goed' mentaliteit?
over dat laatste argument moet ik overigens zelf nog goed nadenken hoor, want ik ben zelf ook zo'n werk-tot-neerval persoon.
Ik vrees dat het je-kunt-ook-goed-zijn-in-32-uur-argument het niet gaat redden in onze strijd voor meer vrouwen op topposities (vandaag was weer op het nieuws dat dat aantal in Nederland nauwelijks is gestegen de afgelopen jaren). Je kunt wel goed zijn, maar niet béter dan iemand die bereid is er 50 uur in te steken.
Ik denk toch dat we het van een grondige, en helaas langzame, cultuuromslag moeten hebben. Een waardoor het steeds normaler wordt om vrouwen te zien in een professionele hoedanigheid, in plaats van als moeder, verzorgster, zelfs huisvrouw, en waardoor ons beeld van wat een vrouw is, doet en kan verandert. Tot meisjes niet meer zeggen: 'Ik word huisvrouw, net als mama' (dat hoorde ik een meisje van negen laatst nog zeggen). En als zij meer verdient dan hij, dan gaat hij minder werken als er kinderen komen. En zo komen we er langzaam...
Ja, waarschijnlijk dus het is
Een reactie posten