in new york zie je de recessie zichzelf voltrekken. d komt elke dag met de bus langs het kantoor van de social security, en daar worden de rijen langer en langer. steeds meer winkels worden dicht getimmerd. gister liep ik tegen een meneer aan die een dollar wilde (welke ik gaf) en toen ik doorliep dacht ik dat ik hem net zo goed even een maaltijd kon aanbieden. hij stond erop frietjes en cola bij de mcdonalds te kopen. ik vroeg: geen salade? een burger dan? misschien fruit ofzo? maar nee. hij vertelde dat hij zijn baan was kwijtgeraakt een paar maanden geleden, en dat hij sindsdien geen geld meer heeft voor zijn huur.
vandaag moest een bordje opgehangen worden bij de african services committee (waar ik werk) dat we helaas geen voedsel meer kunnen aanbieden. de sponsoropbrengst, waar dit hele kantoor op gebouwd is, valt enorm tegen sinds de crisis heeft ingezet, en derhalve moesten we onze voedselbank stilzetten. tamelijk vervelend natuurlijk, want het zijn vooral mensen die het al heel moeilijk hebben die hierop zijn aangewezen.
en dan vanochtend, toen zag ik een nieuwsding over een achtergesteld gebied in de vs, waar mensen nog armer zijn dan in india (althans, dat is was de indiase dokter zei). soms is dit zo'n achterlijk land: de rijkdom is groot, maar de armoede is zo mogelijk nog groter. maken ze nooit mooie hollywoodfilms over.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Het is heel triest dat mensen zo ver moeten gaan omdat er geen geld is voor eten. Zolang je werk hebt ben je rijk en geniet daar nu van. Vele mensen kankeren omdat ze te weinig verdienen. Vanmorgen hoorde ik dat de vakantieweek was aan gebroken en er stond om 8 uur al een file bij de Duitse grens van 8 km welke opliep naar 18 km om 8.30 uur. Hoezo armoede en te weinig verdienen? Diegene die het nodig hebben hoor je niet want die schamen zich ervoor om te moeten bedelen. Ik ben rijk.
Een reactie posten