af en toe ontdenk ik iets aan of op columbia wat ik echt leuk vind. een van die dingen is het feit je als student betrokken wordt bij het intellectuele proces dat een professor doormaakt als hij of zij een artikel of boek schrijft. vandaag bijvoorbeeld was er een lunchbijeenkomst met professor waxman, voorheen onderminister van defensie onder bush maar vertrokken omdat hij het niet eens was met het buitenlands beleid.
waxman had een artikel geschreven over het gebruik van geweld tegen landen die mogelijk in het bezit zijn van massavernietigingswapens. hij gaat deze binnenkort publiceren, maar wilde eerst de input van de academische gemeenschap van columbia erop hebben. hij beargumenteert dat er een objectieve en redelijke maatstaf is om te beslissen of een land (a) in het bezit van dergelijke wapens is, en (b) ze zal gebruiken. mijn punt echter tijdens de discussie was dat er nooit objectieve maatstaven zijn om dergelijke beslissingen te nemen. hij vond de veiligheidsraad van de vn die in een resolutie een standpunt inneemt een 'objective legal method', maar beslissingen van de veiligheidsraad zijn juist doorgaans ingegeven door politieke afwegingen. het mag dan misschien wel 'legal' zijn, 'objective' is het allerminst.
anyway, waar ik heen wil: waxman was het na wat discussie met me eens (!!!) en beloofde nog eens goed na te denken over dit concept; in de verdere discussie gebruikte hij het woord objectief niet meer. natuurlijk ben ik maar een microscopisch klein persoontje in vergelijking met de grootheid van de professoren alhier, maar toch! ik vond de discussie erg inspirerend en ben bijzonder benieuwd of hij zijn theorie daadwerkelijk zal aanpassen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Wat is sowieso een 'objective legal method'?
Daarnaast gaat de 'politieke' afweging waar jij aan denkt niet meer over de reactie, dus een eventuele resolutie, en niet over de punten die hij maakt, het verzamelen van (feitelijke) informatie? Je kan uiteraard best objectief vaststellen of een land wmd's heeft (zo kan je ze bijvoorbeeld zien, toch?), maar tenzij meneer Waxmam de toekomst kan voorspellen kan je nooit objectief vaststellen of een land ze zal gaan gebruiken. Zijn punt was echter genuanceerder lijkt me, en je kan wel objectief een voorspelling doen na afweging van allerlei factoren waar juristen zich niet mee moeten bemoeien.
ps Zorg je er wel voor dat hij je naam goed spelt als hij je idee overneemt?
Lekker bezig Eef! Pak die Waxman aan, hij is niet eens een echter jurist is. Bachelor politicologie, de pannenkoek. ;)
Ok, typen is lastig. Ik bedoelde dus dat hij niet eens een echte jurist is.
Goed zo Eef!!! Laat maar van je horen. Tenslotte zit je daar ook niet voor niks, dus er uit halen wat er in zit zou ik zeggen.
@ anoniem:
inderdaad was zijn punt genuanceerder, net zoals mijn reactie dat was (maar ik moet me van mezelf houden aan de drie alinea regel die inhoudt dat ik niet meer dan drie alinea's mag gebruiken).
overigens vind ik dat juristen zich zeker moeten bemoeien met dergelijke vraagstukken: ze moeten zich alleen terughoudend opstellen als het om morele oordelen gaat.
Ik bedoelde ook zeker niet dat juristen zich terughoudender moeten opstellen aangaande morele oordelen. Ik doelde op zaken als psychologische factoren e.d. die mee kunnen spelen bij de verwachting of ze iets al dan niet zullen ondernemen.
Weet niet of het jouw woordkeuze is of die van hem, maar 'beslissen' of een land wmd's heeft, ging het daar niet fout de vorige keer? Juist dit is wel objectief vast te stellen, in principe, en niet een 'beslissing'. Maar dat was geloof ik juist zijn punt.
Een reactie posten