sommige zaken in het leven weet ik heel zeker. ik zou nooit - vrijwillig - mijn linkervoet laten afhakken (mijn rechter daarentegen, daar zou ik nog over na kunnen denken). ook zou ik nooit in 1 keer een hele paling op willen eten. gewoon geen behoefte aan. en wat dachten jullie van het volgende: vanuit new york helemaal terug naar amsterdam zwemmen? zou ik nooit doen, veel te ver. oh, en dit: ik zou nooit bij een commercieel advocatenkantoor willen werken. nooit!
ik weet dat nu nog zekerder dan eerst. maandag waren alle nederlandse studenten van de drie topuniversiteiten hier - columbia, nyu en fordham - uitgenodigd door een niet nader te noemen kantoor om kennis te maken. normaal heb ik daar natuurlijk bijzonder weinig oren naar: wat moet mijn persoontje, die alleen maar kennis heeft van mensenrechten en oorlogsmisdaden, in de wereld van de mergers, acquisitie en litigation? ik heb daar niks te zoeken. maar ach, dacht ik, ach, dan zie ik zo'n kantoor ook nog eens van binnen. dat we vervolgens met z'n allen naar een wedstrijd van de new york rangers (ijshokkie) in madison square garden zouden gaan, dat speelde helemaal niet mee.
ik was helaas net te laat voor het praatje van de partner over de wereld van de corporate business, maar dat betekende wel dat ik net op tijd was voor onze gang naar een sjieke bar waar we cocktails en fingerfood voorgeschoteld kregen. ondertussen had ik een gesprek met een van de medewerkers over hoe ik me meer interesseer voor vn-gerelateerde zaken. hij probeerde me (en dit is niet gelogen!) ervan te overtuigen dat zonder zijn kantoor de wereldeconomie in elkaar zou storten. ik vroeg hem het verschil met de huidige situatie.
en ja, toen gingen we dus naar de wedstrijd. ach ja, zo'n wedstrijd, wat zal ik ervan zeggen. dat ik de ajax-uitgelaten-we-staan-hier-met-zijn-allen-voor-ons-cluppie-sfeer weer eens voelde? dat de rangers met 4-1 wonnen van de coyotes? dat ik al na 1 keer meezong met het fantastische liedje 'go go rangers'? dat we bier en hotdogs kregen? nou ja, dat kan ik dus zeggen. met dank aan dit kantoor. toch wel sympathiek.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Jaloers! Op het bezoek aan het ijshokkie zul je begrijpen. Dapper dat je probeerde de VN uit te leggen. ;-)
ok niet zo flauw Eef, welk kantoor was het?
En ten tweede zou ik het op prijs stellen als het bezoeken van welke Amerikaanse sport dan ook, niet vergeleken zou worden met de sfeer bij Ajax supporters. Amerikaanse supporters zijn namelijk watjes en stom.
vindt dat de a en de u best ver van elkaar afzitten op het toetsenbord.
DBBW!
ik weet van niks, mijn naam is haas.
Een reactie posten