wegwezen!

ach en wee. ik weet niet zo goed wat ik met mezelf aanmoet. ik kan mijn appartement niet meer in, omdat diegene met wie ik samenwoonde om 12u zijn vliegtuig moest halen en ik nergens een sleutel kan achterlaten. al mijn koffers en tassen (ik heb er drie, drie!) staan nu ergens gestald tot ik ze vanavond ophaal. mijn vliegtuig gaat pas om middernacht, dus tot die tijd moet ik zien te overbruggen.

ik ben nu op kantoor, van lieverlee, maar ook daar heb ik natuurlijk niet zoveel meer te zoeken. het was leuk om de bewakers weer te zien, en met een aantal vluchtelingen een praatje te maken (iedereen weet dat ik wegga, en daar zijn ze treurig over, wat een goed teken is, nietwaar?), maar mijn (oud)collega's zijn natuurlijk gewoon aan het werk. ik kan uitgebreid gaan lunchen ofzo, maar eigenlijk zit ik gewoon mijn tijd uit. en dat vind ik maar stom. stom! stom! (wellicht dat u inmiddels een beetje doorheeft dat ik niet weg wil...)

ik ben niet per se in de stemming nu om een evaluatie te geven van de afgelopen maanden, maar ergens deze week kunt u zeker terugkeren naar dit medium om allerlei wijze woorden van mij tot u te nemen.