de amsterdamse wethouder buyne is gevallen. niet omdat ze struikelde over een stoeptegel, maar omdat ze struikelde over haar onbekwaamheid als politica. en oh wat hebben we dat er aan zien komen! tijdens commissievergaderingen was ze onuitstaanbaar, en ze had geen flauw benul hoe het politieke spel gespeeld diende te worden. om vervolgens te liegen over iets stoms als de aanpassing van een brief [ik schud nu meewarrig mijn hoofd]. toch zonde van zo'n vrouw, voorheen gerespecteerd rechter, maar nu mislukt wethouder.
de pvda doet nu haar best een opvolger met dezelfde kleur te vinden: het is tenslotte erg belangrijk dat de allochtone amsterdammer bij de volgende verkiezingen weer massaal pvda stemt. de pvda in amsterdam kende echter zal het nog wel even duren voordat ze eruit zijn. die fractie is hopeloos verdeeld zo met z'n twintigen, en leiderschap is in dezen lastig te vinden. als het niet zo in en in treurig was, dan konden ze er misschien zelf ook wel om lachen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Ja oh oh, de hele wereld zag het aankomen. Na die lesbrief was het overal opeens groot nieuws. Van die commissievergaderingen weet ik natuurlijk niets af, maar los van dat lijkt de brief toch de direct aanleiding te zijn geweest. En ik vind dat een brief niet genoeg reden is om iemand zo af te maken. Volgens mij
Wat misschien nog wel treuriger is, in het algemeen, is dat je met goede standpunten en positieve energie er in de politiek dus niet meer door kan. Het "politieke spel" moet en zal gespeeld worden. En alhoewel ik het bewonderingswaardig vind wanneer iemand goed is in dat spel, heb ik liever een een eerlijke en rechtvaardige beleidsvoerder dan een balkenende of een Wiegel, die wellicht het spel wel goed kunnen spelen, maar verder aan ernstige waanideeën lijden).
Maar. wat is het politieke spel eigenlijk? Volgens mij bestaat er helemaal geen politiek spel. Alleen maar een bepaalde vorm van terughoudendheid in uitspraken. Je speelt het spel goed als je erin slaagt ten koste van je idealen niemand te kwetsen en vooral geen financiele schade te berokkenen.
Zuur he?
ho ho sam, niet zo zuur zelf! wat ik bedoelde met het politieke spel is dat ze niet doorhad dat je soms antwoord moet geven op vragen vanuit de raad (of de commissie). dat heeft helemaal niks met idealisme te maken, maar gewoon met hoe je je dient te gedragen als je in een commissievergadering te gast bent (want dat zijn de wethouders). dat kon ze niet.
los daarvan vind ik zo'n brief ook niet per se aanleiding om op te stappen, maar blijkbaar zag zij dat wel zo. er is bijna nooit 1 aanleiding, die brief gaf denk ik enkel de finale klap. maar dat weet ik natuurlijk ook niet zeker, aangezien ik 6000 kilometer verderop zit.
tot slot: ik denk dat een politicus zowel goed moet zijn in de mores van zijn vak (en dus 'het spel moet kunnen spelen') als dat hij of zij oprecht moet zijn, idealistisch moet blijven en positieve energie moet uitstralen. ik denk dat dat heel goed samen kan. rosenmuller was daar een goed voorbeeld van, denk ik. en kees vendrik ook.
Ehm.. mooi gesproken?
Ik weet er natuurlijk het fijne niet vanaf, dus wanneer jij zegt dat Hennah Buyne zich echt ongepast gedroeg op commissievergaderingen dan vertrouw ik je.
Maar dan weer een reactie op jouw stelling dat je zowel de mores van het vak, idealisme en positieve energie moet uitstralen:
Positieve energie, laten we er geen metafysische termen bijhalen (voor je het weet zit de bond tegen kwakzalverij dit blog te checken). We spreken in het vervolg over constructieve houding ok? :P
Jij stelt dus dat Paul Rösenmuller erin slaagde de mores van het vak, idealisme en een constructieve houding te combineren. Dan wil ik daarbij wel opmerken dat onze bovenste beste Paul NOOIT een plekje in het Kabinet heeft weten te veroveren. Zie je, als oppositieleider is het natuurlijk helemaal geen punt om je idealen te uiten, je kan ze toch niet realiseren dus ga lekker je gang. Bij wethouders en ministers liggen de zaken toch anders denk ik, zodra zij te kennen geven op het gebied van een omstreden onderwerp iets te willen veranderen kun je gezeik verwachten. Ik dacht dat dit Buyne was overkomen. Jij zegt dat dit dus niet het geval is. Dan blijft toch staan dat idealisme gruwelijk in de weg wordt gestaan door het (economisch veel vriendelijker) politieke spel (ik noem: Samsom, Cramer, Dijsselbloem)
Klaar.
Groeten,
Sam
Een reactie posten