ik zou mezelf niet zijn geweest als ik op tijd was begonnen. ik begon natuurlijk pas een uur geleden te zoeken naar een plekje in een bus naar mombasa. het is pasen, iedereen is vrij, iedereen gaat naar mombasa. lekker handig. alles schijnt vol te zijn, maar dan kennen ze mij nog niet! ha, mooi dat ik nu naar alle boekingskantoren ga om te proberen ze te overtuigen dat ik heus nog wel ergens tussen pas. desnoods op het dak, lekker fris. een weekentje uitwaaien, noem ik dat.
los daarvan is het vinden van een hostelkamer ook nog vrij ingewikkeld. maar gelukkig ken ik nu mensen, die weer mensen kennen, en al die mensen hebben telefoonnummers. ik heb er vertrouwen in dat het moet gaat lukken met dit enorme netwerk. helpen jullie mij hopen?
vandaag overigens alles ingepakt en klaar om weg te gaan. mijn baas heeft een stijve nek (van de p., viespeuk, niet meteen rare dingen denken) en vroeg mij vervolgens of ik in een onmogelijke positie iets vanonder een kast kon pakken. nu heb ik een spier verrekt in mijn schouder. anyway, een weekendje mombasa zou wonderen kunnen verrichten...!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten