benin

ik heb een beetje een hekel aan van die mensen die in één keer acht berichtjes plaatsen. sorry. maar ik heb nu tijd, en ik heb nu internet, en de stroom viel nog maar één keertje uit. in lagos wa er eigenlijk nooit stroom; daar leefde ik of in het donker of op een generator. volgens gastheer collins kwam de stroomuitval door de enorm corrupte regering (want aan olie geen gebrek in nigeria). dat barack obama naar ghana ging vorige week, en niet naar nigeria, had daar veel mee te maken. de nigerianen die ik erover sprak waren daar overigens best boos over.

die regering zorgt trouwens ook niet voor goede wegen; het was een verademing om de grens met benin over te steken - geen gehobbel en geklots meer. in benin bezocht ik porto novo - de in naam hoofdstad (maar cotonou, meer naar het westen, is de eigenlijke hoofdstad) - en ouidah. in porto novo liet ik mijn haar weer invlechten (das handig tijdens het reizen, maar niet zo mooi, dus ik heb een doek op mijn hoofd de hele tijd) en liep ik veel rond. omdat ik het frans niet geweldig machtig ben, is communiceren in al deze francophone landen die zo makkelijk, maar ik red me steeds beter.

in ouidah bezocht ik het museum dat uitgebreid in ging op het slavernij verleden van benin. enorme hoeveelheden benianen (?) werden door de portugezen, maar ook de nederlanders, naar brazilie verscheept, waar ze als slaaf werden verkocht. ze brachten hun muziek en gewoontes mee, en later ook weer mee terug naar benin toen de slavernij rond 1850 werd afgeschaft, maar nu met braziliaanse invloeden. erg interessant. één van de musea had ook een nieuwe collectie, waar de gids me trots rondleidde. het waren ruimtes met foto's van alle schurken uit de tweede wereldoorlog (en een verdwaalde mahatma ghandi), een kamer met alle afrikaanse regeringsleiders van 20 jaar geleden, en een kamer met foto's van bekende afro-amerikanen. hmmm, dacht ik over deze collectie.

welnu, na benin ging ik naar lomé, de hoofdstad van togo. echter, omdat de stroom nu drie keer is uitgevallen (heeft iets te maken met het regenseizoen) geef ik er de brui aan. u houdt nog tegoed: mijn zoektocht in lomé naar een bank die mijn mastercard accepteerde (de clou is: niet gevonden), mijn bezoek aan een shellkantoor in de haven van lomé (werkbezoekje, wie weet kan ik het declareren), het walhalla van de pizza, een bustocht naar ouagadougou (hoofdstad burkina faso) en mijn verblijf aldaar. ajeto voor nu, en bedenk: wat er ook gebeurt, c'est comme ça!