nepzon

terwijl langzaam de bruinverbrande studenten van hun spring break uit miama en mexico terugkeren en binnensijpelen op de faculteit, zit ik roodverbrand met een baard in de computerzaal. en laat dat verbrandde nou net niet van de zon in new york zijn. die schijnt namelijk slechts met mate.

nee nee,
ik kwam op het briljante idee
om mezelf in een zonnebank te leggen.
(ik maak tegenwoordig kleine rijmpjes)

de eerste uren na deze zonnetractatie was het prima allemaal, maar om een uurtje of zes 's avonds op vrijdag zag ik er uit als een kreeft met vertiligo. de helft van mijn billen waren rood, en dusdanig verbrand dat ik er niet op kon zitten. (een grapje over blaren ligt teveel voor de hand.) tevens mijn rug en onderarmen. heel fijn allemaal, aangezien ik in een klein jurkje mijn opwachting diende te maken bij een fulbright aangelegenheid. (en dit was allemaal de schuld van de ongeinteresseerde jongen achter de balie van de beach bum tanning studio: hij kan binnenkort een law suit om zijn oren verwachten!)

welnu, de pijn is weg en de roodheid heeft zichzelf ook laten excuseren, maar nu zit ik met de zonnekater: vervelling. dus terwijl iedereen met frisse strandsproeten op zijn smoel in de use of force klas zit, loop ik een beetje rond met een baard van velletjes. het schilferwit staat op mijn kaken.