trrrrrrrrrrrrrring!

het idee van een brandalarm is dat het mensen waarschuwt dat er brand is en dat ze het pand dienen te verlaten. toch? waarom is het dan zo dat als er ergens een brandalarm klinkt, er vaak enkel geirriteerd gereageerd wordt (he, wat een herrie!) en vervolgens doorgegaan wordt met de gebruikelijke gang van zaken? komt het omdat men niet gewend is aan calamiteiten, of omdat ze pas hun spullen willen achterlaten als de zomen van hun broek in lichterlaaie staan?

vandaag zit ik in de bibliotheek van de faculteit te typen aan mijn paper over vluchtelingen die van terroristische daden worden verdacht, als plotsklaps het brandalarm klinkt. nogal luid ook. bovendien is er ook een visueel element aan toegevoegd. eigenlijk hardstikke irritant, dat geknipper in mijn ooghoek. en het gerinkel van het alarm zelf is ook niet per se concentratie verhogend. sterker nog, ik heb zin om mijn beeldscherm naar het alarm te gooien.

blijkbaar is er een drill vandaag, waardoor elke vijftien minuten het alarm afgaat. lekker is dat, als je je probeert te concentreren op een paper dat overmorgen af moet. ik snap het wel: omdat de faculteit altijd open is (altijd! ook op kerstnacht, of tijdens pasen, of whatever: altijd!) hebben ze een moment uitgezocht om het systeem te testen wanneer er zo min mogelijk mensen last van hebben. veel van mijn medestudenten zitten nu op de bahamas of in mexico; slechts een handvol is nog in new york en daarvan zijn er maar twee op de faculteit. laat nou net ik één van die twee zijn. oh oneerlijk leven!

ps ik las dat 17 procent van de nederlanders het liefst in new york oud en nieuw viert. dat is dus één op de vijf lezers van dit blog.