een fijne prof

mijn hemel. ik schrijf eventjes twee dagen niks en direct wordt ik geterrorrisseerd! met dubbel-r, dubbel-r en dubbel-s. dat is dus niet niets. ik voel me bedreigd in het vrije bestaan dat een blogist heeft. jammer hoor, het begon allemaal zo onschuldig. nou ja, ik ga wel weer aan de bak.

de professor die de inleiding tot het amerikaanse recht verzorgt heeft de gewoonte ontwikkeld om ieder college (twee op een dag, dus tien per week en dertig in totaal - ik ben nogal van de getallen he) te beginnen met een statement over wat een slechte studenten wij eigenlijk zijn. gister weigerde hij zijn les te beginnen omdat de voorste banken niet gevuld waren, en de achterste des te meer. uit lieverlee verplaatste ik me maar naar voren, daarbij wel het risico lopend dat hij allemaal moeilijke vragen over het contractenrecht aan me ging stellen (minder boeiend dan contractenrecht wordt het voor mij niet...).

vandaag vond hij het noodzakelijk om ons mede te delen dat we konden kiezen: als we technocraten willen worden en als slaven bij een new yorkse law firm voor heel veel geld regels willen gaan opschrijven, dan kunnen we net zo goed het college nu verlaten. willen we echter iets begrijpen van de grootsheid van het amerikaanse recht, van het idee erachter, van de filosofie (hier begon hij spuugdraadjes te vormen) dan moesten! we! eens! gaan! meedoen! in! de! les! !!! ik ben ervan overtuigd dat meer dan de helft van de studenten in de eerste categorie valt, maar niemand liep weg. stelletje lafaards.