zie voetnoot

vandaag heb ik uitvoerig geleerd dat een jurist enkel zijn integriteit heeft. we zijn niet per se goed in wiskundige issues, weten weinig van onderzoek doen, winnen zelden tot nooit een nobelprijs. maar integer, dat zijn we. dit was de weinig hoopvolle inleiding in wat een twee uur lange (verplichte aanwezigheid!) exercitie zou worden in plagiaat, citeren, afkijken en meer frauduleus academisch gedrag.

het is natuurlijk heel goed dat columbia uitvoerig aandacht besteed aan plagiaat, want iedere student komt eens of meerdere keren in zijn academische leven wel eens in de verleiding om te veizen dat dat ene citaat een eigen hersenkronkel was. dat is echter een doodzonde, want als je het niet zelf hebt bedacht dan heb je het niet zelf bedacht. en dus mocht een senior professor in de ethiek twee uur lang oreren over het belang van voetnoten en hoe je voorkomt dat studiegroepjes uitgroeien tot overschijfclubjes.

aan het eind van de sessie moesten we een document ondertekenen waarop het volgende alvast stond voorgedrukt: 'door dit te tekenen, bevestig ik dat ik de uitgangspunten van academische eerlijkheid, de certificering van gedrag tijdens tentaminering en de certificering van papers heb ontvangen en bekeken, en dat ik voornemens ben om deze grondbeginselen na te leven tijdens mijn aanwezigheid aan columbia law school'. ze nemen plagiaat hier bloedserieus; ik vind het een goede zaak.