tbc

zie, nu heb ik spijt. ik had meer moeten vertellen over mijn doktersbezoek afgelopen maandag, want het feit dat ik doodga aan tubercolose valt nu rauw op jullie dak. spijt als haren op mijn hoofd.

anyhow. ik werd dus getest op heel veel dingen (bloed, urine, alles wordt doorgelicht), en ik kreeg ook een injectie in mijn arm om te kijken of ik met tubercolose in aanraking was geweest. dezelfde test had ik in nederland reeds ondergaan, maar aangezien ik daar geen bewijs van had, moest het nog een keer. standaard procedure, niks aan het handje. totdat ik eergister mijn blouse uittrek en er een grote rode opgezwollen plek op mijn arm zit. de meneer van het lab wist mij te vertellen dat ik waarschijnlijk slapend tbc heb.

dus toen ik gisterochtend opstond, de dag prijzend omdat ik de nacht had overleefd, ging ik naar de dokter. die was er echter niet was (kan gebeuren, dokters hebben ook vrije dagen), en daarna wilde mijn baas eigenlijk niet dat ik kwam werken. de dokter op kantoor vertelde echter dat het waarschijnlijk allemaal meevalt en dat ik eerst maar eens een rontgenfoto moet laten maken.

al met al is het veel gedoe. ondertussen zie ik overal spoken: ik heb al een paar weken een vervelend hoestje en heb daarnaast 's ochtends pijn als ik diep inadem. tot nog toe dacht ik dat het de zeer vervuilde lucht in nairobi was. nu weet ik echter beter...