zondag 4 mei 2008

het is dodenherdenking vandaag. de laatste jaren heb ik dodenherdenking een beetje verontachtzaamd, en het soms zelfs vergeten. het is ook een beetje raar om een minuut lang heel hard te denken aan alle doden in de concentratiekampen en dan weer over te gaan tot de orde van de dag. toch denk ik dat het goed is dat er zo'n minuut bestaat. maar niet om de tweede wereldoorlog te herdenken: misschien wordt het tijd dat we dat een beetje loslaten (zien jullie hoe voorzichtig ik dit breng: misschien... een beetje...).

er zijn in het veel recentere verleden ook on-ge-loof-lijk veel mensen vermoord. de jaren 90, waarin ieder huishouden een televisie had en de kranten nog wel verkocht werden. de wereld keek toe en deed niks - sterker nog, hielp een handje mee (dankjewel frankrijk). en op dit moment gebeurt het nog steeds: zie hier ook de reden dat ik niet naar de congo ga, sorry dat ik derhalve geen inlichtingen kan gaan verschaffen over ajax en kleedkamers. hulp begint met kennis, dus laten we dodenherdenking voortaan inrichten met nieuws over alle oorlogen in de wereld.

wat doen jullie eigenlijk om acht uur? ik heb een klein polletje - niet van het gras soort - hiernaast gemaakt (al mijn trouwe fans op hyves dienen naar de echte weblog te gaan willen ze hun steentje bijdragen aan de poll).

2 opmerkingen:

davidr zei

Mag ik een keuze maken voor de eerste en een keuze voor de tweede minuut?
Gewone doden krijgen 1 minuut, (voetbalvoorzitters, dat soort werk), oorlogsdoden 2 minuten (op 4 mei dus) en na elf september was er plotseling 3 minuten. Enigszins inflatoir die dodenherdenkingen, dat wel. Maar hoe stiller hoe beter toch?

Anoniem zei

Hmmm... ik moet nu toch steeds aan Gary Lineker denken en aan een opmerking over Duitsers en laatste minuten...

Maar goed, ik vind het persoonlijk een mooi moment. Zelfs als het plaatsvindt in zo een massale volkstoestand als op de dam. Zelfs op de dam is het ieder jaar toch weer mogelijk om een mooie twee minuten te creƫren.

Overigens ben ik het niet eens met het loslaten van de tweede wereldoorlog als hoofdthema. Volledig gevoelsmatig heb ik daar toch enige moeite mee.

VdP.