drie maanden

mijn vluchteling bleek een asielzoeker te zijn. met 'mijn' bedoel ik de somalische jongen die ik interviewde, en die gister flauw viel omdat hij al dagen niet had gegeten (ik mag hopen dat hij iets had gedronken). gelukkig maakt het niet zoveel uit als je asielzoeker bent en uit somalie komt: iedereen wordt op prima facie basis erkend. dat is het mooie aan de afrikaanse conventie voor vluchtelingen, deze mogelijkheid om zonder al te veel moeite mensen als vluchteling te erkennen. de internationale conventie uit 1951 kent deze mogelijkheid niet.

nadat ik gister en vandaag de hele dag aan het hoofd van mijn baas had gezeurd over de jongen, stemde zij er vandaag in toe om mijn aanbeveling op te volgen. en dus mocht ik hem vertellen dat hij voor drie maanden geld krijgt, zodat hij ergens kan gaan wonen en iets voor zichzelf kan beginnen. na die drie maanden is het over, en moet hij zichzelf in leven kunnen houden. ik gaf hem wat tips, en zag zijn gezicht steeds meer opbloeien. ook vroeg ik hem om ergens in de komende twee weken terug te komen, zodat ik kan checken of alles goed met hem gaat. ik hoop erg dat hij komt.