pompedom

alhier volgt een elfvoudig lofzang op het leven zelf.

1. mijn fiets is vanochtend gemaakt, waardoor ik nu niet meer drie rondjes in de zwaarste versnelling versnelling moet trappen om een halve meter vooruit te komen;
2. het heeft al zeker twee weken niet meer geregend, waardoor ik niet elke avond thuiskomt met een broek die eruit ziet alsof hij acht weken in een moeras heeft gelegen om vervolgens zelfstandig op een twee weken durende expeditie te gaan door een regenwoud alwaar minstens veertien modderpoelen overgestoken moesten worden;
3. door de shufflestand op mijn ipod ben ik allemaal verborgen nummers aan het ontdekken, die ik luid meezing als ik op de fiets zit omdat het me niks kan schelen als mensen me raar aankijken;
4. ik kreeg een dronken mailtje - het zei 'hips' - van een lief vriendje die het liefste vriendje is die een lief vriendje ooit is geweest;
5. ik ben van al mijn verslavingen (roken, otrivin, wodka, mijn haar in een staartje dragen) genezen, behalve van de verslaving dat ik heel graag stoer gevonden wil worden, en nu werd ik vandaag weer eens stoer gevonden;
6. ik heb een springtouw gekocht;
7. een jaar lang mag ik bijna helemaal gratis leven en studeren in de duurste amerikaanse stad van amerika;
8. mijn nichtje groeit als kool;
9. de pvda en de vvd doen het heel slecht in allerlei peilingen (mwahaha!), en groenlinks blijft redelijk stabiel, en d66 groeit eindelijk weer eens heel erg (ik negeer hierbij even het feit dat er heel veel idioterige mensen zijn die op ton enzo stemmen);
10. als ik in amsterdam van huis naar de universiteit fiets, kom ik altijd minstens twee bekenden tegen die ik dan heel nonchalant een knipoog kan geven: nu kan dat in nairobi ook, want van huis naar kantoor kom ik altijd dezelfde mensen tegen die ik gedag zwaai terwijl ik mezelf helemaal in mijn nopjes voel;
11. tralalalalala tralala tra tra tra lalalala!