rare dag

een rare stomme dag die veel te vroeg begon. om half zes ging mijn wakker, omdat ik eens wilde proberen hoe het is om naar de gym te gaan voordat het werk begint. het voelt wel goed, ik was enorm trots op mijzelf dat het lukte, maar het is zeker niet voor herhaling vatbaar.

vervolgens de dag waarop ik voor het eerst door vluchtelingen werd uitgescholden en beschreeuwd. inmiddels weet ik dat ze elkaar aansteken, maar nu ervoer ik daadwerkelijk hoe het is om het middelpunt van de commotie te zijn. meneer nummer 1 was boos dat hij zijn hele familie moest meenemen om hun identificatiepapier op te halen en weigerde vervolgens weg te gaan. nadat hij mijn huid had volgescholden, sleepten de bewakers hem met stoel en al weg.

de mevrouw die direct na hem kwam was boos dat ik haar mededeelde dat haar security claim met een 'no further attention' was beoordeeld. ze was al door mijn collega geholpen, maar wilde toch nog met de witte mevrouw spreken (op dit moment ben ik de enige mzungu achter de desk). toen bleek dat ook ik haar niet kon helpen, werd ik een kutwijf uit amerika. ze gooide haar papieren tegen het raam en ook zij weigerde weg te gaan. tijdens het helpen van de andere vluchtelingen bleef ze tegen me schreeuwen en op het raam kloppen, mij ongetwijfeld belachelijk makend in het somalisch.

meneer nummer 2 had ook een negatief resultaat van zijn security claim, en riep 'fuck you bitch' terwijl hij een harde klap op het glas gaf en mij van corruptie beschuldigde (het ergste wat een unhcr-medewerker kan doen). opeens ben ik blij dat dat glas er zit, en niet alleen voor mijn eigen veiligheid. deze mensen, ondanks dat ik hun frustratie heel goed kan begrijpen, laten mijn bloed koken. zonder dat glas had ik misschien niet voor mezelf ingestaan. het is ongelooflijk frusterend en vooral vernederend om zo beschimpt te worden. ik zit hier om mensen te helpen, en het maakt me verdrietig en boos dat dit het resultaat is.

tenslotte, maar eigenlijk bovenal, de dag waarop d werd begraven. na het werk drong ik er bij mijn collegae op aan om nog iets gingen dringen. dat deden we, en ik proostte met mijn gin tonic op het leven. rare dag.