snif

vandaag is dag dat ik eventjes een jaar jonger werd. tijdens het ontbijt besefte ik plotsklap dat ik niet 23 ben, zoals ik al ruim twee maanden zonder twijfel proclameer, maar slechts 22. wat volgende was een half uur van uitrekenen en diep nadenken. geboren in oktober 1984, het is nu maart 2008. en terwijl ik dit opschrijf en nog eens nalees, besef ik dat ik toch echt 23 ben. shit.

het drie uur durende leven van een 22-jarige was ontzettend relaxed, kan ik jullie vertellen. opeens lag de wereld weer aan mijn voeten en maakte ik me een stuk minder druk over afstuderen. dat gevoel is nu echter weer weg.

wat ik vandaag echter wel merkte, en dat is als 22'er waarschijnlijk hetzelfde als een 23'er, is dat ik gewend ben geraakt aan de geuren van nairobi. ik liep van ons appartement naar het internetcafe in het sarit center, en onderweg passeerde ik een fantastisch mooi paadje vol wilde bloemen. helaas doet dit paadje ook dienst als openbaar urinoir. in het begin walgde ik daarvan; nu merk ik de geur wel op, maar doet het me niks meer. datzelfde geldt voor de niet altijd frisse mensengeur, de dampende uitlaatgassen van auto's en vrachtwagens en de braakliggende stroompjes vol afval en dingen waarvan ik liever niet weet wat het zijn.

het kan natuurlijk ook zo zijn dat mijn neus uberhaupt weigert geuren tot zich te nemen sinds hij niet meer regelmatig gevoed wordt met otrivin. na ruim twee jaar dagelijks gebruikt te hebben, heb ik nu al een week niet gesnoven of gespoten. ik kan wel concluderen dat ik een exjunk ben. mijn dank gaat uit naar de trouwe lezers die met tips kwamen. mosterd, ui, sporten, kamillethee: wat de doorslag heeft gegeven weet ik niet, maar ik ben clean!