nog nooit heb ik zoveel naalden in mijn arm gehad als in de afgelopen weken. stofjes die in mijn huid, onder mijn huid (maar in elk geval dóór mijn huid) of in mijn spier moesten worden gespoten; het houdt niet op. blijkbaar is kenia een erg verderfelijk land, of ben ik een enorm watje dat ik niet tegen ziektekiemen kan. maar goed, de volgende ziektes deren mij nu niks meer: gele koorts, hepititus a, hepititus b, dtp (difterie, tetanus en polio), rabiës, buiktyfus, tuberculose en menigococcen.
gelukkig ligt nairobi op 1800 meter hoogte en daar vliegt de malariamug niet (sukkeltjes), dus ik hoef niks te slikken gedurende mijn aanwezigheid daar. enkel als ik afdaal en weer op zeeniveau kom, moet ik aan de pil. vooruit maar.
overigens is het toch nog opletten geblazen: als een hond met rabiës mij bijt (of likt, jakkiebah) dan heb ik alsnog een probleem. met de inenting heb ik alleen wat meer tijd om in een ziekenhuis te komen. klinkt gezellig nietwaar?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten